احکام ربای قرضی در فقه و حقوق اسلامی

موضوع این تحقیق احکام ربای قرضی در فقه و حقوق اسلامی است و هدف از انجام آن بررسی مواردی است که در زیر می آیند و بر اساس نگرش یک تحقیق مسأله محور، بر اساس راه برد تحقیقی توصیفی و بر اساس راه کار تحقیقی کتاب خانه ای است. تحریم ربای قرضی از مسائل مهمّ اسلامی است که ثابت شده و مورد قبول همه ی مسلمانان است.و مبحث جدیدی نیست که کار نشده باشد بلکه از زمان بنای علم فقه مطرح بوده است. آن چه در این میان از اهمیّت ویژه ای برخوردار است وجای بحث و تحقیق دارد؛ مسأله اسکناس می باشد؛ ربایی که در اسکناس جاری می شود ربای قرضی است که تنها رکن آن دریافت مقدار اضافی است. و از آن جایی که ربا در لغت به معنی فضل و زیادی است و بدون شک منظور از این فضل، فضل اقتصادی است نه فضل ظاهری و اسکناس به دلیل نداشتن ارزش ذاتی، با گذشت زمان و تحت تأثیر نرخ تورم از ارزش آن ها کاسته می شود دریافت اضافی در آن ها تا به اندازه ی نرخ تورم اشکالی ندارد و فضل و ربا محسوب نمی شود. این مطلب از عبارات فقها که فرموده اند: «کل قرض یجرالمنفعه حرام»، فهمیده می شود. ناگفته نماند از مهم ترین نهادهایی که هم اکنون در معرض رباخواری قرار دارند بانک ها هستند که متأسفانه چیزی حدود هفتاد درصد از عقود آن ها در عمل به عقود با بازده ثابت تبدیل شده اند.